Chorał organowy

Toccata d-moll zdobyła swą zasłużoną sławę w warunkach „naturalnych”, a więc dzięki wykonaniom organowym we wnętrzach sakralnych lub w salach koncertowych. Chorał organowy BWV 645 robił karierę i dłużej, i w sposób bardziej skomplikowany. Również i tu będziemy mieli do czynienia z transkrypcjami, tyle że wielki Bach rozpocznie od transkrybowania samego siebie…
Oryginalna wersja utworu, napisana w Lipsku w 1731 roku, była Chorałem Es-dur do tekstu Philippa Nicolaia Zion hört die Wächter singen (Syjon słyszy, gdy czuwający śpiewają) i weszła jako część czwarta do kantaty Wachet auf, ruft uns die Stimme (Zbudźcie się, woła nas głos), przeznaczonej na 27 niedzielą po Trójcy Świętej. W partyturze tej kantaty jako wykonawcy przewidziani są: tenor solo (cantus jirmus), skrzypce i altówki w unisonie oraz basso continuo (klawesyn lub organy wspomagane przez smyczki basowe albo fagot).
O powodzeniu utworu przesądziła z pewnością melodia, prosta i wdzięczna, nieomal kontredanso- wa w charakterze, od razu zapisująca się w pamięci słuchacza. Jest to jedna z tych „przylepnych” melodii, które po usłyszeniu nuci się wewnętrznie do końca dnia.