Każdy z uczniów będzie się wpatrywał w lusterko kieszonkowe i recytował powoli i starannie głoski w porządku alfabetycznym

Uczniowie będą również obserwowali usta swych kolegów przy wymawianiu samogłosek i spółgłosek. W ten sposób dojdziemy do wniosku, że samogłoski wymawiamy przy mniej lub więcej otwartej jamie ustnej, spółgłoski zaś albo przy całkiem zamkniętych, albo lekko otwartych ustach. Z kolei należy wskazać na niejednakowe zachowanie się samogłosek w niektórych wyrazach. Wymowa wyrazów autor, nauka, pauza pozwoli stwierdzić, że niekiedy samogłoski nie tworzą w wyrazach oddzielnych sylab. W zakończeniu tej lekcji można również zwrócić uwagę na sposób zapisu niektórych samogłosek (ó, ą, ę). Odpowiednie ćwiczenie domowe (np. „Wypisz z podanego tekstu 10 rzeczowników, podziel je na sylaby i podkreśl samogłoski, które tworzą sylaby”) pozwoli utrwalić wiadomości zdobyte na lekcji. Lekcja na temat utrwalenia umiejętności rozróżniania spółgłosek dźwięcznych i bezdźwięcznych należy do najtrudniejszych w tym dziale gramatyki. Należy ją więc starannie przygotować i zaopatrzyć się wcześniej w szereg pomocy naukowych (tablicę pokazującą przekrój narządów mowy, model krtani, konieczny będzie też jakiś instrument muzyczny, a najlepiej kamerton). Nauczyciel zacznie tę lekcję od krótkiej pogadanki na temat, co to jest głos. Uczniom brak odpowiednich wiadomości z fizyki, ale za pomocą instrumentu można im uświadomić, że przez wprawienie w ruch np. kamertonu powstaje drganie powietrza. Następnie zwrócimy uwagę na to, że głosy są różne, jedne pełne, silne, inne ledwo słyszalne. Z kolei przedstawiając dźwięk za pomocą instrumentu muzycznego (np. trąbki), następnie szurając butami uzmysłowimy pojęcie szmeru. Pokazując dzieciom odpowiednią tablicę lub jeszcze lepiej model krtani, bliżej wyjaśniamy funkcję wiązadeł. Ich silne, wyraźne drganie wywołuje tony, bardzo słabe zaś powoduje szmery. Różnice owe mogą też dzieci zauważyć, gdy polecimy im nucić melodię przy równoczesnym artykułowaniu głosek dźwięcznych (a, e, tn, z) i bezdźwięcznych (s, ch, t).