Kilka kompozycji

Z jego trzydziestu symfonii, około stu kwartetów i triów smyczkowych oraz stu dwudziestu pięciu kwintetów na różne składy instrumentalne utrzymuje się dziś w obiegu zaledwie parę kompozycji, przede wszystkim Koncert wiolonczelowy B-dur (najcenniejsze obok Koncertu wiolonczelowego Haydna dzieło klasycznej literatury tego instrumentu) oraz Menuet A-dur z Kwintetu smyczkowego op. 13 nr 5, utwór, o którym bez  jakiejkolwiek przesady powiedzieć można, iż jest najsławniejszym menuetem na świecie. Powstał on w 1771 roku, w okresie służby kompozytora na dworze infanta Don Louisa („composti dali Sigor Luigi Boccherini, virtuoso di camera et compositor di musica di S. A. R. Don Luigi Infante di Spagna”). W służbie królewskiej pozostawał wtedy również znakomity kwartet smyczkowy kierowany przez Francuzów, braci Font. Pragnąc muzykować wraz z nimi, Boccherini, wyborny wiolonczelista, napisał kilkadziesiąt kwintetów smyczkowych na niespotykany zestaw instrumentów: dwoje skrzypiec, altówkę i dwie wiolonczele „koncertujące”, a więc wyposażone w odpowiedzialne zadania solowe.