Kołysanka Mozarta

Utwór, o którym będzie mowa, znalazł się w naszej książce trochę wbrew zasadzie. Zajmujemy się bowiem „przebojami” mistrzów, a kompozycja ta przebojem wprawdzie jest, ale niemistrza. Chodzi mianowicie o Kołysanką, którą przez siedemdziesiąt kilka lat przypisywano Mozartowi, a której kompozytorem okazał się w rzeczywistości niejaki Bernhard Flies. Ta mistyfikacja ma swoją długą historię. Po śmierci Mozarta w 1791 roku, w posiadaniu wdowy Konstancji (1762—1842) pozostało wiele utworów jeszcze nie opublikowanych, a cała spuścizna mistrza wymagała generalnego uporządkowania. Zajął się tym Johann Anton André (1775—1842), syn muzyka i wydawcy Johanna (1741—1799), właściciel czołowej w Niemczech firmy wydawniczej, specjalizującej się w muzykaliach, z siedzibą w Offenbach nad Menem. Johann Anton, od 1799 roku spadkobierca przedsiębiorstwa, był człowiekiem wszechstronnie wykształconym, kompozytorem, pianistą i filologiem. W 1800 roku zakupił od pani Mozartowej wszystkie pozostałe po wielkim kompozytorze druki i rękopisy i w oparciu o nie opublikował w 1805 dokumentalny spis jego dzieł: W. A. Mozarts thematischer Katalog, so wie er solchen vom 9. Februar 1784 bis zum 15. November 1791 eigenhändig geschrieben hat, nebst einem erläuternden Vorbericht (Katolog tematyczny W. A. Mozarta, tak jak on go własnoręcznie spisał od 9 lutego 1784 do 15 listopada 1791, wraz z wyjaśniającym komentarzem).