Melodia hymnu

Przez całe wieki uważana za polską, zidentyfikowana została w 1956 roku jako przynależna do twórczości dominikańskiej z kręgu Włoch Północnych w XIII stuleciu. Dopiero wówczas okazało się, że melodia ta posłużyła jeszcze w dziewięciu innych hymnach o różnych tekstach, m. in. Gaudę mater ecclesia. Użycie jej przez Wincentego z Kielc nie dziwi, był on bowiem dominikaninem, a że klasztor dominikanów w Krakowie założony został w 1223 roku przez grupę mnichów włoskich, miał sposobność do bliskiego kontaktu z przywiezionymi z Italii kancjonałami. W każdym razie zarówno tekst, jak i melodia hymnu przynależą do XIII wieku. Najstarszy z odnalezionych dotychczas w Polsce zapis Gaudę Mater Polonia znajduje się w Antyfonarzu Kieleckim, z 1372 roku (str. 463). Hieronim Feicht natrafił również na ten utwór w Antiphonarium de sanctis, rękopisie Ms 49 (fol. 214) Biblioteki Kapitulnej w Krakowie, z 1450 roku.
W oryginale była to oczywiście monodia, czyli rodzaj jednogłosowego chorału. Pierwsze wykonanie odbyło się według wszelkiego prawdopodobieństwa w Krakowie, w 1255 roku, podczas uroczystości kanonizacyjnych biskupa Stanisława Szczepanowskie- go, albo w samej katedrze wawelskiej, albo w klasztorze dominikanów.