NAUCZANIE GRAMATYKI A PRAKTYCZNE DOSKONALENIE POPRAWNOŚCI JĘZYKOWEJ

Jak zaznaczyliśmy już w rozdziale wstępnym, gdzie była mowa o celach nauczania gramatyki języka polskiego, nauczanie to ma w dużej mierze charakter normatywny. Doskonalenie poprawności językowej uczniów jest między innymi jednym z ważniejszych zadań w klasach wstępnej systematyki. Co rozumiemy przez poprawność językową? Jest to zgodność z obowiązującymi w danym okresie normami gramatycznymi języka literackiego. O tę zgodność musimy się troszczyć, nasze wysiłki w tej dziedzinie są bowiem jednym ze sposobów krzewienia świadomej i czynnej miłości ojczyzny. Stałe, dostosowane do wieku i poziomu wykształcenia gramatycznego młodzieży, rozbudzanie w niej troski o poprawność wypowiedzi jest pierwszym warunkiem osiągnięcia wyników. Walka o poprawność językową łączy się właściwie ze wszystkimi działami nauczania języka polskiego oraz z nauką innych przedmiotów. Każda lekcja obok swoich celów zasadniczych ma za zadanie podnoszenie sprawności językowej uczniów, nauczanie zaś gramatyki zaznajamia uczniów ze zjawiskami językowymi i zasadami gramatycznymi oraz daje wskazówki jak zasady te stosować w praktyce.