Pobyt w Paryżu

Sława muzykalnej rodziny Caccinich przekroczyła wkrótce granice Toskanii. W 1604 roku królowa Francji Maria Medycejska zaprosiła Giulia Romano i jego damy na kilkumiesięczny pobyt do Paryża. Podobne zaproszenie wystosował również dwór angielski, ale książę Ferdynand nie zezwolił Caccinim na podróż do Londynu, obawiał się bowiem, że mogą przejść na służbę do królowej Elżbiety.
Artystyczna działalność Cacciniego w ostatnich dziesięciu latach życia wiązała się z koncertami, jakie urządzał na dworze florenckim. Niektóre przekazy stwierdzają, że w latach 1602—1603 uczestniczyły także w tych imprezach „le donnę di Giulio Romano”, a więc panie i panny Caccinówny. W rejestrach miejskich Florencji zachował się wpis, dotyczący pogrzebu Giulia Cacciniego w 1610 roku w kościele św. Annunziaty. Najsławniejszy i do dziś obecny w repertuarze estradowym na całym świecie utwór Cacciniego: madrygał solowy Amarilli mia bella (Amarilli moja piękna), opublikowany został przez kompozytora w 1601 roku w zbiorze Le nuove musiche… (dwanaście madrygałów i dziesięć arii), w drukarni Ma- rescottiego we Florencji. Cały ten zbiór uważany jest przez historyków za pierwszy oficjalny wykładnik monodii akompaniowanej na gruncie pozaopero- wym.