Troską nauczyciela gramatyki

Powinno być urządzenie małego gabineciku polonistycznego z działem językowym, który by zawierał pomoce naukowe wykonane przez uczniów czy przez nauczyciela lub zakupione i książki o charakterze ogólnym i pomocniczym. Pomoce należy odpowiednio konserwować i chronić, przed zniszczeniem. Po zilustrowaniu danego zagadnienia na lekcji gramatyki pomoce winny przez pewien czas znajdować się w klasach, po utrwaleniu zaś materiału wrócić do gabinetu języka polskiego lub zbioru ogólnego pomocy szkolnych. Przy posługiwaniu się pomocami naukowymi trzeba jednak przestrzegać pewnych zasad dydaktycznych. Stosując metodę indukcyjną doprowadzamy ucznia własną jego pracą myślową do uogólnienia. Tablica zatem ilustrująca to uogólnienie czy regułę gramatyczną nie może być punktem wyjścia, nie powinna być ukazana uczniom wcześniej niż w końcowej (trzeciej) części lekcji lub na końcu drugiej. Taca bowiem uplastycznia i utrwala poznaną zasadę gramatyczną, przyczynia się do jej lepszego zapamiętania. Ukazanie jej na początku lekcji byłoby sprzeczne z metodą indukcyjną. Podobnie ma się sprawa z wypisywaniem tematu lekcji na tablicy na początku godziny w ten sposób, że zawiera on nieraz odpowiedź na postawione zagadnienie. Sprowadza się wtedy z właściwej drogi myślenie indukcyjne uczniów, na którym przede wszystkim powinno zależeć nauczycielowi w przeprowadzaniu lekcji gramatyki. Temat może być zapisany przy końcu lekcji, po osiągnięciu jej celu, lub na początku w sposób tylko ogólny, np. zamiast „imiesłów” „nowa forma czasownika”.