W klasie V spotyka się jeszcze dzieci szepleniące

Uczniowie tej klasy mają też często trudności z poprawną wymową r. Nauczyciel na lekcjach głosowni nie może być obojętny na tego rodzaju objawy. Winien on dobrze poznać wymowę uczniów i zwalczać jej ewentualne błędy. Tu będzie też sposobność wprowadzenia zasad poprawnej wymowy, na co rzadko uczący zwracają uwagę. Już w klasie V należy propagować zasadę poprawnej wymowy miękkiego i miękkich wargowych. Należy tedy zwalczać błędną wymowę uawka, lyter, bijały itp. Z drugiej strony uczniowie muszą także zrozumieć, że wymowa ma często charakter względny, zależny od staranności i warunków mówiącego. Bardzo ważnym nakazem przy nauczaniu fonetyki na tym poziomie jest jej jak najbardziej praktyczne przyswajanie. Uczeń powinien przede wszystkim spostrzegać i rozumieć dane zjawisko. Nie możemy naturalnie unikać uogólnień i reguł, nie wolno nam jednak ograniczyć się do wyłącznie pamięciowego przyswojenia wiadomości. Toteż nauczyciel nie może się domagać, aby uczniowie mechanicznie wyliczali głoski dźwięczne czy bezdźwięczne, twarde czy miękkie, lecz powinni oni wiązać znajomość głoski z czynnikami, które ją wywołują. Podstawą nauczania powinno być przede wszystkim doświadczenie ucznia. W razie potrzeby należy dane zjawisko głosowe powtarzać kilkakrotnie, aby uczeń zdał sobie sprawę z jego istoty. W ten sposób staje się on eksperymentatorem i obserwatorem w jednej osobie.